Heute darf ich einen Kunden betreuen, den ich gerne mag

DURVEN IS GOED, KENNIS VAN IDIOOM IS NOG BETER

Jouw Duitse relaties waarderen het als je Duits met ze spreekt. Als je dat goed doet, dan geeft je dat een voorsprong op andere buitenlandse concurrenten.

Gebruik je daarin verkeerd idioom, dan zal je Duitstalige gesprekspartner je dat vast willen vergeven. Maar het kan natuurlijk wel tot onbegrip leiden en enige hilariteit.

Daarom in het vervolg van deze blog enkele voorbeelden van zogenaamde “Stolpersteine” (hindernissen) veroorzaakt door “falsche Freunde”. Die laatste zijn woorden en begrippen die in het Duits en Nederlands erg op elkaar lijken, maar die een andere betekenis hebben en soms tot hilariteit of onbegrip over en weer kunnen leiden. In vervolg op eerdere blogs over dit onderwerp bespreek ik vandaag wederom een paar voorbeelden. In latere blogs volgen er meer.

Over mogen en durven

Met dit blog betreden wij glad ijs. IJs waar je misschien niet op durft, al mag je het wel omdat het dik genoeg lijkt. Want mogen en durven zijn woorden die in het Duits nogal hele foute vriendjes hebben, en voor je het weet, lig je in een wak! Maar uiteraard geef ik je vandaag weer een mooi blog ter preventie van ongelukken, want als je eenmaal in dat wak ligt, is het misschien wel te laat.......

mogen, dürfen, mag, darf,

Stel,  je hebt een leuke Duitstalige klant, en die mag jij vandaag begeleiden. Je wilt graag laten weten, dat je voor hem klaarstaat. Dan zeg je misschien nietsvermoedend: "Ich mag Sie heute bedienen/helfen/betreuen." Dat zal de klant best fijn vinden, want je hebt zojuist laten weten dat je het leuk vindt om hem van dienst te zijn. Maar ja....waarom zou je zo persoonlijk worden over je voorkeur voor deze taak? Vooral omdat jij juist, net andersom, de aandacht bij de klant wilde leggen en hem wilde laten weten dat je dienstbereid bent.  "Ich darf Sie heute betreuen," zeg je dan: "Ik mag u vandaag begeleiden." Et voilà: de klant begrijpt meteen dat jij zijn aanspreekpunt bent en vertelt je onmiddellijk dat hij dit waardeert en wat hij nodig heeft. Precies wat je wilde. Mooi toch!

durven, wagen/sich trauen

Je hebt hem inmiddels gesnapt: het Duitse dürfen betekent dus mogen, in de zin dat iets je is toegestaan. Niet heel moeilijk, en ook niet heel erg als je je hierin eens vergist. Maar nu komt er vervolgens vanzelf een ander Nederlands werkwoord op het toneel, dat voor meer verwarring zorgt: durven. Durven klinkt helaas bijna hetzelfde als het Duitse dürfen.  Het onderscheid tussen durven en dürfen is best groot, maar werkt qua taal eerder andersom; jij zou de Duitser gemakkelijk verkeerd kunnen begrijpen als hij het heeft over etwas (nicht) dürfen. Wanneer je Duitse relatie wil aangeven, dat hij iets niet mag ("Wir dürfen diese finanziellen Infos nicht an Sie weiterleiten"), dan vertelt hij je gewoon, dat zijn afdeling of bedrijf niet bevoegd is om jou de financiële informatie te geven. Je zou dan echter kunnen begrijpen, dat men dit niet durft. En ja........dan zou er bij jou enig, totaal ongerechtvaardigd wantrouwen kunnen ontstaan. Want waarom zou iemand het niet durven om de cijfers te geven? Wat betreft het onderlinge vertrouwen kan dit best vervelende gevolgen hebben, stel ik me zo voor. Soms komt het bij zakelijke relaties echt op subtiliteiten aan, en iets als dit kan nauw luisteren. Let hier dus goed op, anders lig je in dat wak voordat je het weet!

Nu wil je natuurlijk graag weten, hoe je in het Duits verwoordt dat je iets wel of juist niet niet durft, want dat is nog niet aan de orde gekomen. Belangrijk, zeker als er inderdaad sprake is van ijs op de sloot! Dat is niet moeilijk,  je gebruikt dan de werkwoorden wagen of sich trauen. "Ich wage es nicht/traue mich nicht, das Eis zu betreten": "Ik durf het ijs niet op te gaan."

(graag) mogen/lusten, mögen

Tot slot hebben we het nog over het Duitse mögen. In de eerste persoon enkelvoud: ich mag. Precies dezelfde vervoeging dus als het Nederlandse ik mag. Het klinkt wel iets anders, in het Duits hoor je een lange aa, in het Nederlands de korte a. Het verschil is gemakkelijk uit te leggen. "Ich mag das" betekent: "Ik houd ervan", of: "Ik lust dit graag."" Ich mag Erbeeren": "Ik houd van/lust graag aardbeien." "Ich mag ihn": "Ik mag hem graag." En gelukkig, dit laatste koppel woorden schrijf je op dezelfde manier en is van gelijke betekenis. Geen wak in zicht! Geniet dus maar gauw van een lekker bakje aardbeien (als je die graag lust natuurlijk), de moeilijkheden hebben we gehad!

Aan de hand van deze paar voorbeelden wordt duidelijk dat je makkelijk ins Fettnäpfchen treten kan (een faux pas kan begaan) ofStolpersteine (hindernissen) moet overwinnen in de Nederlands-Duitse communicatie.

Tot ziens in een volgende blog met daarin meer van soortgelijke aandachtspunten. Bis bald!